Vroege geschiedenis

Het isthmus werd afgewikkeld door Māori circa 1350, en werd gewaardeerd voor zijn rijke en vruchtbare land. Er zijn veel pā (versterkte dorpen) gecreëerd, voornamelijk op de vulkaanpieken. De Māori-populatie in het gebied is naar schatting ongeveer 20.000 vóór de komst van de Europeanen. De invoering van vuurwapens aan het einde van de achttiende eeuw, die in Noordland begon, heeft het machtsevenwicht verstoord en geleid tot een verwoestende intertribale oorlog die in 1807 begon. Daardoor ontbrak de nieuwe wapens aan het zoeken naar een toevluchtsoord in gebieden die minder aan de kust zijn blootgesteld. Als gevolg daarvan had de regio een relatief laag aantal Māori toen de vestiging van Europese Nieuw-Zeelanders begon.

Afdrukken van een schilderij van de Auckland-poort, 1857

Op 20 maart 1840 heeft de hoofdleider Āpihai Te Kawau in het gebied Manukau Harbour, waar Ngāti Whātua kweek, de Tiriti o Waitangi het Verdrag van Waitangi ondertekend. Ngāti Whātua vroeg om Britse bescherming tegen Ngāpuhi en om een wederzijdse relatie met de Kroon en de kerk. Kort na de ondertekening van het Verdrag bood de Kawau land op de Waitematā Harbour aan aan de nieuwe gouverneur van Nieuw-Zeeland, William Hobson, voor zijn nieuwe hoofdstad, die Hobson noemde voor George Eden, Earl of Auckland, en vervolgens Viceroy of India. Auckland is op 18 september 1840 opgericht en werd in 1841 officieel tot de hoofdstad van Nieuw-Zeeland uitgeroepen, en de overdracht van het bestuur van Russell (nu Old Russell) in de baai van de eilanden is in 1842 voltooid. Maar zelfs in 1840 werd Port Nicholson (later omgedoopt tot Wellington) gezien als een betere keuze voor een bestuurlijk kapitaal vanwege de nabijheid van het eiland Zuid, en Wellington werd in 1865 de hoofdstad. Auckland verliest zijn status als hoofdstad en bleef de hoofdstad van de provincie Auckland tot het provinciale systeem in 1876 werd afgeschaft.

Queen Street (c.1889); schilderij van Jacques Carabain. Het merendeel van de afgebeelde gebouwen werd in de jaren zeventig vernietigd tijdens de ongebreidelde modernisering.

Als reactie op de aanhoudende opstand van Hone Heke in het midden van de jaren 1840 moedigde de regering gepensioneerde Britse soldaten en hun families aan om naar Auckland te migreren om een verdedigingslinie rond de havennederzetting te vormen als garnizoensoldaten. Toen de eerste Fencibles in 1848 aankwamen, waren de rebellen in het noorden verslagen. Vervolgens werden er grote militaire steden in het zuiden gebouwd, die zich in een lijn van het havendorp Onehunga in het westen tot Howick in het oosten uitstrekten. Elk van de vier nederzettingen had ongeveer 800 kolonisten; de mannen waren volledig gewapend in geval van nood , maar brachten bijna hun hele tijd door het land in en het leggen van wegen .

In de vroege jaren '60 werd Auckland een basis tegen de Māori King Movement, en de 12.000 daar gestationeerde imperiale soldaten leidden tot een sterke impuls voor de lokale handel. Hierdoor, en de voortdurende aanleg van wegen naar het zuiden in de Waikato, kon de invloed van Pākehā (Europese Nieuw-Zeelanders) zich vanuit Auckland verspreiden. De bevolking van de stad groeide vrij snel, van 1.500 in 1841 tot 3.635 in 1845, dan tot 12.423 in 1864. De groei kwam op dezelfde manier tot stand als andere door mercantiel gedomineerde steden, voornamelijk rond de haven en met problemen van overbevolking en vervuiling. De bevolking van ex-soldaten in Auckland was veel groter dan die van andere nederzettingen: Ongeveer 50 procent van de bevolking was Iers, wat sterk contrasteerde met de meeste Engelse kolonisten in Wellington, Christchurch of New Plymouth. De meeste Ieren (maar niet alle) waren van protestante Ulster. De meeste kolonisten in de beginperiode werden geholpen door goedkope doorgang naar Nieuw-Zeeland.

Moderne geschiedenis

Een blik naar het oosten over het gebied dat Wynyard Quarter werd met de Auckland CBD in het midden, c. 1950.

Trams en spoorlijnen vormden de snelle expansie van Auckland in de eerste helft van de 20e eeuw. Na de Tweede Wereldoorlog werden het vervoerssysteem en de stedelijke vorm van de stad echter steeds meer gedomineerd door het motorvoertuig. Het landschap in de stad werd gekenmerkt door zowel bepalende als geografische scheidende kenmerken van de wegen en autowegen. Zij maakten ook een verdere massale uitbreiding mogelijk die resulteerde in de groei van voorstedelijke gebieden zoals de Noordkust (vooral na de aanleg van de Auckland Harbour Bridge eind jaren vijftig) en de stad Manukau in het zuiden.

De economische deregulering in het midden van de jaren tachtig heeft geleid tot dramatische veranderingen in de economie van Auckland en veel bedrijven hebben hun hoofdkantoor verplaatst van Wellington naar Auckland. De regio was nu het zenuwcentrum van de nationale economie. Auckland profiteerde ook van een sterke toename van het toerisme, waardoor 75 procent van de internationale bezoekers van Nieuw-Zeeland via de luchthaven werd vervoerd. In 2015 was 31 procent van de containerhandel in Auckland in handen van de haven van Auckland.

Het gezicht van de stad Auckland veranderde toen het immigratiebeleid van de regering in 1986 immigranten uit Azië toeliet. Volgens de gegevens van de volkstelling van 1961 bestond 5% van de bevolking van Auckland uit Māori en de eilandbewoners in de Stille Oceaan; Aziaten minder dan 1 procent. In 2006 had de Aziatische bevolking 18,0 procent bereikt in Australië en 36,2 procent in de centrale stad. Nieuwe immigranten uit Hongkong, Taiwan en Korea gaven een onderscheidend karakter aan de gebieden waar zij zich hebben geclusterd, terwijl een aantal andere immigranten moskeeën, hindoettempels, halal slagers en etnische restaurants aan de voorsteden heeft toegevoegd.

De verstedelijkte omvang van Auckland (rood) vanaf 2009

Toepassingsgebied

De grenzen van Auckland zijn onprecies gedefinieerd. Het grotere stedelijke gebied van Auckland—zoals gedefinieerd door de Statistiek Nieuw-Zeeland—overspant 1.102.9 vierkante kilometer (425.8 sq mi) en strekt zich uit tot Waiwera in het noorden, Kumeüu in het noordwesten en Runciman in het zuiden. het is niet aangrenzend; het gedeelte van Waiwera naar het schiereiland Whangaparaoa staat los van de dichtstbijzijnde buitenwijk van Long Bay. Auckland vormt het grootste stedelijke gebied van Nieuw-Zeeland.

Het stedelijk gebied Auckland ligt in de regio Auckland, een bestuurlijk gebied dat zijn naam uit de stad haalt. De regio omvat het stadscentrum, de voorsteden, de omliggende steden, de nearshore-eilanden en de plattelandsgebieden ten noorden en ten zuiden van het stadsgebied.

Het centrale bedrijfsdistrict Auckland (CBD) - de stad centrum-is het meest opgebouwde gebied van het gebied. Het CBD beslaat 433 hectare in een driehoekig gebied en wordt begrensd door de Auckland waterfront op de Waitematā Harbor en de binnenstedelijke buitenwijken van Ponsonby, Newton en Parnell. Het metropolitane gebied van Auckland bestaat uit meer dan tweehonderd voorstedelijke gebieden. De buitenste buitenwijken zijn Orewa in het noorden, Papakura in het zuiden, Henderson in het westen en Howick in het oosten. Buiten deze voorsteden liggen de steden Wellsford, Warkworth en Helensville in het noorden, en Clevedon, Pukekohe en Waiuku in het zuiden.

Auckland cityscape bekeken vanuit Maungawhau/Mount Eden. Het dichtbijgelegen waterlichaam is de Waitematā Harbour en de verder gelegen Hauraki Golf.

Harbour, Golf en rivieren

Satellietweergave van de Auckland-isthmus en Waitematā Harbour

Een visie op de onderdam van de suikerfabriek in Chelsea Sugar in de richting van de Auckland Harbor Bridge en het CBD

Auckland ligt op en rond een isthmus, minder dan twee kilometer breed op het smalste punt, tussen de Mangere Inlet en de Tamaki. Er zijn twee harten rond dit onderwerp: Waitematā Harbour in het noorden, dat oostwaarts naar de Hauraki-Golf en vandaar naar de Stille Oceaan opent, en Manukau Harbour in het zuiden, dat ten westen naar de Tasman-zee gaat. De totale kustlijn van Auckland is 3.702 km (2.300 m²) lang.

De bruggen beslaan delen van beide havens, met name de Auckland Harbour Bridge die de Waitematā Harbour ten westen van het centrale bedrijfsdistrict oversteken. De brug van de Mangere en de Brug van de Hogere Harbour overspannen de hogere bereiken van respectievelijk de Harbors van de Manukau en van Waitematā. In vroegere tijden, oversteekten de portagewegen de smalste secties van isthmus.

Verschillende eilanden van de Hauraki-Golf worden beheerd als onderdeel van de Auckland-regio, hoewel zij geen deel uitmaken van het stedelijk gebied Auckland. Delen van het Waiheke-eiland functioneren in feite als voorsteden van de Auckland, terwijl diverse kleinere eilanden in de buurt van Auckland meestal "recreatieve open ruimte" of natuurreservaten zijn.

Auckland heeft ook een totale lengte van ongeveer 21.000 km (13.000 mi) aan rivieren en stromen, waarvan ongeveer 8% in stedelijke gebieden.

Klimaat

Volgens de klimaatclassificatie van Köppen heeft Auckland een oceaanklimaat (Köppen klimaatclassificatie Cfb), terwijl volgens het National Institute of Water and Atmospheric Research (NIWA) het klimaat van Auckland wordt ingedeeld als subtropisch met warme vochtige zomers en zachte winters. Het is het warmste centrum van Nieuw-Zeeland en ook een van de zonnisten, met een gemiddelde van 2.003.1 zonneschijn-uren per jaar. De gemiddelde dagelijkse maximumtemperatuur bedraagt 23,7 °C (74,7 °F) in februari en 14,7 °C (58,5 °F) in juli. De absolute maximale geregistreerde temperatuur bedraagt 34,4 °C (93,9 °F) op 12 februari 2009, terwijl het absolute minimum -3,9 °C (25,0 °F) is, hoewel er in juni 1936 ook een onofficieel laag van -5,7 °C (21,7 °F) is genoteerd in het Riverhead Forest. Sneeuwval komt zeer zelden voor: de belangrijkste daling sinds het begin van de 20e eeuw was op 27 juli 1939, toen sneeuw vlak voor zonsopgang in de buitenlucht en vijf centimeter sneeuw (2 centimeter) op de berg Eden lag. Op 28 juli 1930 en 15 augustus 2011 werden ook sneeuwvlokken waargenomen. De vroege ochtendrust op het eiland tijdens het gespannen weer, voordat de zeebries stijgt, werd al in 1853 beschreven: "In alle seizoenen is de schoonheid van de dag in de vroege ochtend. Op dat moment houdt een plechtige stilte vast, en heerst een perfecte kalmte..."

Auckland lijdt af en toe aan luchtverontreiniging door fijne deeltjes. Er zijn ook af en toe overtredingen van de richtwaarden voor koolmonoxide. Terwijl zeeklieren de vervuiling gewoonlijk relatief snel verspreiden, kan het soms zichtbaar worden als smog, vooral op kalme winterdagen.

Vulkanoenen

Het eiland Rangitoto in de Hauraki-Golf. Bekeken vanuit Takarunga/Mount Victoria over Devonport.

Auckland verspreidt een vulkanisch veld, dat in de afgelopen 90.000 jaar ongeveer 90 vulkanische uitbarstingen van 50 vulkanen heeft veroorzaakt. Het is de enige stad in de wereld die gebouwd is op een basaltisch vulkaanveld dat nog actief is. Naar schatting zal het veld ongeveer een miljoen jaar actief blijven. De kenmerken van het oppervlak zijn onder meer keien, meren, lagunes, eilanden en depressies, en een aantal ervan heeft geleid tot omvangrijke lavemanstromen. Sommige kegels en stromen zijn geheel of gedeeltelijk verwijderd. De afzonderlijke vulkanen worden allemaal als uitgestorven beschouwd, hoewel het vulkanische veld zelf slechts slapend is.

De trend is dat de laatste uitbarstingen zich in het noordwesten van het veld voordoen. Auckland heeft ten minste 14 grote lavabuizen die van de vulkanen naar de zee lopen. Sommige zijn enkele kilometers lang. Een nieuwe buitenwijk, Stonefields, is gebouwd in een uitgegraven laveslag, ten noordwesten van Maungarei / Mount Wellington, die voorheen door Winstones als steengroeve werd gebruikt.

De vulkanen van Auckland worden volledig gevoed door basaltische magma's, in tegenstelling tot het explosieve subductiegerichte vulkanisme op het centrale Noorden, zoals op de berg Ruapehu en het meer van Taupo, die van tektonische oorsprong zijn. De meest recente en verreweg de grootste vulkaan, Rangitoto Island, is in de afgelopen 1000 jaar gevormd en de uitbarstingen hebben de Māori-nederzettingen op het naburige eiland Motutapu ongeveer 700 jaar geleden verwoest. Rangitoto's grootte, zijn symmetrie, zijn positie die de ingang van de Waitematā Harbour bewaakt en zijn zichtbaarheid vanuit veel delen van de regio Auckland maken het de meest iconische natuurlijke eigenschap van Auckland. Vanwege zijn rijke zure bodem en het soort flora dat uit de rotsachtige bodem groeit, wonen slechts een paar vogels en insecten op het eiland.

Aziaten zijn de snelst groeiende etnische groep van Auckland. Hier spelen leeuwendansers op het Auckland Lantern Festival.

Volgens schattingen van juni 2020 in Nieuw-Zeeland van de Statistiek telt het stedelijk gebied Auckland 1.470.100 inwoners, dat is 28,9 procent van de bevolking van Nieuw-Zeeland.

Het stedelijk gebied Auckland had bij de volkstelling in Nieuw-Zeeland in 2018 een normale inwonertal van 1.346.091, een stijging van 122.343 mensen (10,0%) sinds de volkstelling in 2013, en een stijging van 212.484 mensen sinds 10% de volkstelling van 2006. Er waren 665.202 mannetjes en 680.886 vrouwtjes, wat een geslachtsverhouding van 0,977 mannetjes per vrouwtje oplevert. Van de totale bevolking waren 269.367 mensen (20,0%) tot 15 jaar oud, 320.181 (23,8%) 15 tot 29, 605.823 (45,0%) 30 tot 64 en 150.723 (11,2%) waren 65 jaar of ouder.

Veel etnische groepen uit alle hoeken van de wereld zijn aanwezig in Auckland, waardoor het verreweg de meest kosmopolitische stad van het land is. De Europeanen vormen de pluraliteit van de bevolking van Auckland, ongeacht het feit dat er ook een aanzienlijk aantal volkeren in de Stille Oceaan, de eilanden in de Stille Oceaan en Azië bestaat. Auckland heeft de grootste etnische Polynesiaanse bevolking van elke stad ter wereld. Op de volkstelling van 2018 was 48,1% van de inwoners van de stad Auckland Europeaan/Pākehā, 11,5% was Māori, 17,5% was bevolking in de Stille Oceaan, 31,6% was Aziatisch, 2,5% was het Midden-Oosten, Latijns-Amerika en/of Afrika en 1,0% was andere etnische minderheden (totalen waren meer meer dan 100 % omdat mensen zich met meerdere etnische groepen kunnen identificeren).

Nationaliteiten en migratie

De bevolking van Australië is voornamelijk afkomstig uit Europa, hoewel het aandeel van Aziatische en andere niet-Europese landen de afgelopen decennia is toegenomen als gevolg van immigratie en het wegnemen van direct of indirect op ras gebaseerde beperkingen. De immigratie naar Nieuw-Zeeland is sterk geconcentreerd op Auckland (deels om redenen van de arbeidsmarkt). Deze sterke focus op Auckland heeft de immigratiediensten ertoe gebracht extra punten toe te kennen aan de visumplicht voor immigranten die van plan zijn naar andere delen van Nieuw-Zeeland te verhuizen. Immigratie vanuit het buitenland naar Australië wordt gedeeltelijk gecompenseerd door de netto-emigratie van mensen uit Auckland naar andere regio's van Nieuw-Zeeland, voornamelijk Waikato en de baai van Plenty.

Op de Census van 2013 werd 39,1% van de Auckland-bevolking in het buitenland geboren; in de lokale bestuursgebieden van Puketapa en Howick hebben de in Nieuw-Zeeland geboren ingezetenen meer inwoners dan in Nieuw-Zeeland. Auckland is de thuisbasis voor meer dan de helft (51,6%) van de in het buitenland geboren bevolking van Nieuw-Zeeland, waaronder 72% van de eilandpopulatie in de Stille Oceaan, 64% van de Aziatische bevolking en 56% van de in het Midden-Oosten en Afrika geboren bevolking.

Religie

St Matthew-in-the-City, een historische Anglicaanse kerk in de Auckland CBD

Ongeveer 48,5 procent van de Aucklanders op de volkstelling van 2013 die banden heeft met het christendom en 11,7 procent die banden heeft met niet-christelijke religies, terwijl 37,8 procent van de bevolking irreligieus was en 3,8 procent bezwaar maakte tegen het beantwoorden van vragen. Het rooms-katholicisme is de grootste christelijke denominatie met 13,3% aansluiting, gevolgd door Anglicanisme (9,1%) en Presbyterianisme (7,4%).

Recente immigratie uit Azië heeft de religieuze diversiteit van de stad vergroot, waardoor het aantal mensen dat banden heeft met het boeddhisme, het hindoeïsme, de islam en het sikhisme is toegenomen, hoewel er geen cijfers zijn over religieuze aanwezigheid. Er is ook een kleine, reeds lang bestaande joodse gemeenschap.

Toekomstige groei

Prognose van de bevolkingsgroei van de regio Auckland tot 2031

De bevolking van Australië groeit aanzienlijk door natuurlijke bevolkingsstijgingen (eenderde van de groei) en immigratie (tweederde), en zal in 2031 naar schatting 1,9 miljoen inwoners tellen in een scenario met een middelgrote variant. Deze aanzienlijke bevolkingsgroei zal een grote impact hebben op de vervoersinfrastructuur, de woningbouw en andere infrastructuur die, met name in de woningbouw, al onder druk staat. Het scenario van de hoge variant toont aan dat de bevolking van de regio in 2031 tot meer dan twee miljoen is gestegen.

In juli 2016 publiceerde de Raad van Auckland, als resultaat van een driejarig onderzoek en openbare hoorzittingen, zijn eenheidsplan voor Australië. Het plan beoogt tot 30% meer grond vrij te maken voor huisvesting en maakt een grotere intensivering van het bestaande stadsgebied mogelijk, waardoor in de komende 30 jaar 422.000 nieuwe woningen ontstaan.

Deze kaart van de regio Auckland legt de nadruk op gebieden met de hoogste woondichtheid. De rode kern bestaat uit het stedelijk gebied Auckland.

Voetgangers op Vulcan Lane in het CBD

De levensstijl van Auckland wordt beïnvloed door het feit dat 70 procent van de inwoners van het platteland in stedelijke gebieden woont, maar 90 procent van de Aucklanders in stedelijke gebieden - hoewel grote delen van deze gebieden een meer voorstedelijke aard hebben dan veel steden in Europa en Azië.

Positieve aspecten van het leven in Auckland zijn het milde klimaat, de veelvuldige werkgelegenheid en onderwijsmogelijkheden, alsmede de talrijke recreatiemogelijkheden. Ondertussen zijn verkeersproblemen, het gebrek aan goed openbaar vervoer en de stijgende huisvestingskosten door veel Aucklanders genoemd als een van de grootste negatieve factoren van het leven daar, samen met de criminaliteit. Niettemin stond Auckland op de derde plaats in een enquête over de levenskwaliteit van 215 grote steden in de wereld (gegevens van 2015).

vrijetijdsbesteding

Zeilboten bij Takapuna-strand op de Noordkust

Yachts die in Westhaven Marina op de Waitematā Harbour

Een van de bijnamen van Auckland, de "Stad der Stils", is afgeleid van de populariteit van de zeilvaart in de regio. 135.000 jachten en lanceringen zijn geregistreerd in Auckland, en ongeveer 60.500 van de 149.900 geregistreerde jachten uit Auckland, met ongeveer een op de drie Auckland-huishoudens die een boot bezitten. Het bekken van de Viaduct, aan de westkant van het CBD, was het toneel van twee uitdagingen voor het bekertoernooi van Amerika (2000 en 2003).

De Waitematā Harbor is de thuishaven van een aantal opmerkelijke jachtclubs en marinas, waaronder het Royal New Zealand Yacht Squadron en Westhaven Marina, het grootste deel van het zuidelijk halfrond. De Waitematā Harbour heeft verschillende zwemstranden, waaronder Mission Bay en Kohimarama ten zuiden van de haven, en Stanley Bay aan de noordkant. Aan de oostkust van de Noordkust, waar het Kanaal van Rangitoto de binneneilanden van de Hauraki-Golf van het vasteland verdeelt, zijn er populaire zwemstranden in Cheltenham en Narrow Neck in Devonport, Takapuna, Milford, en de verschillende stranden verder noordwaarts in het gebied dat bekend staat als de oostkust.

De westkust heeft populaire surfstranden zoals Piha, Muriwai en Te Henga (Bethells Beach). Ook het schiereiland Whangaparaoa, Orewa, Omaha en Pakiri, ten noorden van het hoofdstedelijk gebied, liggen in de buurt. Veel stranden van Auckland worden gepatrouilleerd door surf lifesaving clubs, zoals Piha Surf Life Saving Club, het tehuis van de redding van Piha. Alle surf lifesaving-clubs maken deel uit van de Surf Life Saving Northern Region.

Queen Street, Britomart, Ponsonby Road, Karangahape Road, Newmarket en Parnell zijn belangrijke detailhandelsgebieden. Belangrijke markten zijn onder meer die welke in Omtara en Avondale op weekendochtenden worden gehouden. Een aantal winkelcentra bevinden zich in de midden- en buitenwijken, waar Westfield Newmarket, Sylvia Park, Botany Town Center en Westfield Albany de grootste zijn.

Kunst

In Auckland worden een aantal kunstevenementen georganiseerd, waaronder het Auckland Festival, de Auckland Triennial, het New Zealand International Comedy Festival en het New Zealand International Film Festival. Het Auckland Philharmonia Orchestra is het voltijdse symfonieorkest van de stad en de regio, dat zijn eigen serie concerten uitvoert en opera en ballet vergezelt. De evenementen die de culturele diversiteit van de stad vieren, zijn onder meer het Pasifika Festival, Polyfest en het Auckland Lantern Festival, dat allemaal het grootste van hun soort in Nieuw-Zeeland is. Bovendien is Auckland regelmatig gastheer van het New Zealand Symphony Orchestra en de Royal New Zealand Ballet. Auckland maakt deel uit van het netwerk van creatieve steden van de UNESCO in de muziekcategorie.

Het moderne gedeelte van de kunstgalerie Auckland, voltooid in 2011

Belangrijke instellingen zijn onder meer de Auckland Art Gallery, het Auckland War Memorial Museum, het Nieuw-Zeeland Maritiem Museum, het Nationaal Museum van de Royal New Zealand Navy en het Museum of Transport and Technology. De Auckland Art Gallery is de grootste zelfstandige galerij in Nieuw-Zeeland met een verzameling van meer dan 15.000 kunstwerken, waaronder prominente kunstenaars uit Nieuw-Zeeland en de eilanden in de Stille Oceaan, alsmede internationale schilderkunst, beeldhouwkunst en gedrukte collecties in de periode van 1376 tot op heden.

In 2009 werd de galerij beloofd dat ze vijftien kunstwerken zou krijgen van New York art collectors en filantropen Julian en Josie Robertson - waaronder bekende schilderijen van Paul Cézanne, Pablo Picasso, Henri Matisse, Paul Gauguin en Piet Mondrian. Dit is het grootste geschenk ooit gemaakt aan een kunstmuseum in Australazië.

Parken en natuur

Albert Park in het centrum van Auckland

Bovenaan Maungawhau/Mount Eden

Auckland Domain is een van de grootste parken in de stad, dicht bij de Auckland CBD, met een goed beeld van de Hauraki-Golf en het eiland Rangitoto. De kleinere parken in de buurt van het stadscentrum zijn Albert Park, Myers Park, Western Park en Victoria Park.

Terwijl de meeste vulkanische kegels in het vulkanische gebied Auckland door de winning van steengroeven zijn getroffen, bevinden veel van de resterende kegels zich nu in parken en behouden ze een natuurlijker karakter dan de omliggende stad. In verschillende van deze parken bevinden zich prehistorische aardwerken en historische forten, waaronder Maungawhau / Mount Eden, North Head en Maungakiekie / One Tree Hill.

Andere parken rond de stad zijn in Western Springs, een groot park dat grenst aan het MOTAT-museum en de Auckland-dierentuin. De Botanische tuinen van Auckland zijn verder naar het zuiden, in Manurewa.

Ferries vervoert naar parken en natuurreservaten in Devonport, Waiheke Island, Rangitoto Island en Tiritiri Matangi. Het Waitāker Ranges Regional Park ten westen van Auckland heeft relatief onbedorven bush-gebied, net als de Hunua Ranges ten zuiden van de stad.

Sport

Belangrijkste sportplaatsen

Rugby Union, cricket, rugby league, association football (voetbal) en netball worden op grote schaal gespeeld en gevolgd. Auckland heeft een groot aantal rugby-vakjes en cricketterreinen, en ontmoetingsplaatsen voor voetbalclubs, netball, rugby-liga, basketbal, hockey, ijshockey, motorsport, tennis, badminton, zwemmen, roeien, golf en vele andere sporten.

Er zijn ook drie racecoursen in de stad (Ellerslie en Avondale voor volbloedrennen en Alexandra Park voor hardnekkige races). Er is een vierde racecursus in Pukekohe, die de grens tussen Auckland en de naburige Waikato-regio doorsnijdt. Greyhound racing wordt gehouden in Manukau Stadium.

• Eden Park is het primaire stadion van de stad en een veelvoorkomend huis voor internationale rugbywedstrijden en cricketwedstrijden, naast de Super Rugby-wedstrijden waar de Blues hun thuisspellen spelen. Het is ook de thuisbasis van Auckland in de Miter 10 Cup en Auckland in de binnenlandse cricket.
  Eden Park stadion met standbeeld van Rongomātāne
• Mt Smart Stadium wordt voornamelijk gebruikt voor wedstrijden van de rugbyliga en is de thuisbasis van de New Zealand Warriors van de NRL, en wordt ook gebruikt voor concerten, die voorheen het Auckland-deel van het Big Day Out-muziekfestival in januari en de Commonwealth Games van 1990 organiseerden.
• Het North Harbour Stadium wordt voornamelijk gebruikt voor voetbalwedstrijden met rugby en voetbalwedstrijden, maar wordt ook gebruikt voor concerten. Het is de thuisbasis voor de Noord-Harbour in de Miter 10 Cup. In 2019 werd het het thuisveld van het enige professionele honkbalteam van Nieuw-Zeeland, Auckland Tuatara.
• ASB Tennis Center is het belangrijkste tennisveld van Auckland, waar in januari van elk jaar internationale toernooi voor mannen en vrouwen (ASB Classic) wordt georganiseerd. ASB Bank nam de sponsoring van het mannentoernooi over vanaf 2016, het evenement dat voorheen de Heineken Open heette.
• Spark Arena, voorheen bekend als Vector Arena, is een binnenauditorium dat voornamelijk wordt gebruikt voor concerten en is de thuisbasis van het Nieuw-Zeelandse basketbalteam. Het is ook gastheer voor internationale netball.
• Trusts Arena is een binnenplaats waar voornamelijk netbalwedstrijden worden gehost, en is de thuisbasis van de noordelijke mystiek van de ANZ Premiership. Het is ook de plaats waar het wereldkampioenschap netball 2007 werd gehouden. Sinds 2015 vindt daar een jaarlijks evenement plaats over de World Series of Darts.
• Het North Shore Events Center is een binnenarena die wordt gebruikt voor diverse sportevenementen, concerten en expos. Het was vroeger thuis in de Nieuw-Zeelandse Breakers en ontving een groot deel van het FIBA-kampioenschap in 2009 onder de 19 jaar.
• Het Vodafone Events Center is een binnenplaats waar allerlei evenementen worden georganiseerd, en is de thuisbasis van het Noord-Stars-netbalteam van de ANZ Premiership.
• Pukekohe Park Raceway is een motorsport- en volbloed-paarplaats waar jaarlijks een been van de V8 Supercars-serie wordt gehuisvest, samen met andere motorsportevenementen. De belangrijkste paardenracebijeenkomst vindt eind november jaarlijks plaats, met de wedstrijden van de groep 2 en de drie andere paardenraces.
• Western Springs Stadium heeft sinds 1929 in de zomer snelwegraces georganiseerd. Het presenteert ook concerten, waarbij veel van de grootste concerten van Nieuw-Zeeland ooit in het stadion hebben plaatsgevonden. Het is ook de thuisbasis van Ponsonby RFC.

Grote teams

In Auckland gevestigde sportteams die aan nationale of transnationale wedstrijden deelnemen, zijn als volgt:

• Vroeger concurreerden de Blauwen in Super Rugby. Auckland heeft ook drie rugby-vakbondenteams uit de Miter 10 Cup meegemaakt: Auckland, North Harbour en County Manukau.
• Voorheen Auckland Warriors, de New Zealand Warriors zijn een team in de Australiës National Rugby League wedstrijd. Ze spelen hun thuisspellen in Mt Smart Stadium. De Akarana Falcons en County Manukau concurreren bij de nationale concurrentie.
• Het eersteklas cricketteam van de mannen van Auckland, de Auckland Aces, speelt hun thuiswedstrijden in Eden Park, meestal op de buitenovaal. Het vrouwenteam, het Auckland Hearts, speelt in Melville Park in Epsom.
• Auckland City, Waitakere United, en Eastern Suburbs voetbalteams spelen in de ISPS Handa Premiership.
• Northern Mystics en Northern Stars zijn netball teams die concurreren in de ANZ Premiership. De mysterie speelt hun thuisspellen in het Trusts Stadium en de Stars in het Vodafone Events Center.
• De Nieuw-Zeelandse Breakers zijn een basketbalteam dat in de Australische Nationale Basketball League concurreert en hun thuisspelletjes voornamelijk op Spark Arena speelt. De Auckland Huskies en Franklin Bulls spelen in de New Zealand National Basketball League.
• Botany Swarm and West Auckland Admirals concurreren in de New Zealand Ice Hockey League.
• Auckland Tuatara concurreert in de Australische Baseball League.

Belangrijke gebeurtenissen

Jaarlijkse sportevenementen in Auckland omvatten:

• De ATP Auckland Open en de WTA Auckland Open (beide om sponsoringredenen bekend als de ASB Classic) zijn respectievelijk voor mannen en vrouwen tennistoernooien die in januari jaarlijks in het ASB Tennis Center worden gehouden. Het mannentoernooi wordt gehouden sinds 1956 en sinds 1986 het vrouwentoernooi.
• De Auckland Super400 (om redenen van sponsoring bekend als de ITM Auckland Super 400) is een race voor het kampioenschap supercars die wordt gehouden in Pukekohe Park Raceway. De race wordt sinds 1996 met tussenpozen gehouden
• De Auckland Marathon (en de halve marathon) is een jaarlijkse marathon. Het is de grootste marathon in Nieuw-Zeeland en trekt in de buurt van 15.000 nieuwkomers. Het wordt sinds 1992 jaarlijks gehouden.
• Het Auckland-herdenkingsregime is een zeilgebied dat sinds 1840, het jaar van de stichting van Auckland, jaarlijks wordt gehouden. Het wordt gehouden tijdens het weekend van de Auckland en de verjaardag van het Verdrag van Aarhus en trekt elk jaar honderden nieuwkomers aan. Het is het grootste en oudste sportevenement in Nieuw-Zeeland.
• De Auckland Cup Week is een jaarlijkse paardenracewedstrijd die begin maart wordt gehouden sinds het begin in 2006. Het is het rijkste karnaal in Nieuw-Zeeland en omvat een aantal van de belangrijkste volbloed-paardenraces van Nieuw-Zeeland, waaronder de Auckland Cup die sinds 1874 wordt gehouden, en de New Zealand Derby die sinds 1875 wordt gehouden.
• De Auckland Harbour Crossing Swim is een jaarlijkse zomerzwemtocht. De zwemtocht passeert de haven van Waitematā, van de Noordkust tot het bekken van Viaduct dat 2,8 km beslaat (vaak met een aantal aanzienlijke tegenstromen). Het evenement wordt sinds 2004 gehouden en trekt elk jaar meer dan duizend overwegend amateurspelers aan, waardoor het de grootste oceaanzwemtocht in Nieuw-Zeeland is.
• Rond de Bays is een jaarlijkse leugenaar. De cursus gaat naar het oosten langs de Auckland-waterfront, waarbij de loop begint in het CBD en eindigt in de St Heliers, met een totale lengte van 8,4 km (5,2 mi). Het is de grootste pret in Nieuw-Zeeland en trekt jaarlijks tienduizenden nieuwkomers aan, waarbij het aantal nieuwkomers in 1982 naar verluidt een piek van 80.000 heeft bereikt. Het wordt sinds 1972 jaarlijks gehouden.

Tot de grote evenementen die voorheen in Auckland werden gehouden, behoren de Britse Empire Games van 1950 en de Commonwealth Games van 1990, en een aantal wedstrijden (waaronder de halve finales en de finale) van de wereldbeker Rugby van 1987 en de wereldbeker van Rugby van 2011. Auckland organiseerde in 2000 en 2003 de Amerikaanse Cup en Louis Vuitton Cup en zal naar verwachting de Amerikaanse Cup 2021 organiseren. Het wereldkampioenschap netball 2007 werd gehouden in het Trusts Stadium. De ITU World Triathlon-reeks heeft van 2012 tot 2015 een Grand Final Event in de Auckland CBD gehouden. De NRL Auckland Nines was een competitie van de rugbyliga nines preseason op Eden Park van 2014 tot 2017. De wereldmasters van 2017 werden gehouden op een aantal plaatsen in de omgeving van Auckland. De Auckland Darts Masters werd van 2015 tot 2018 jaarlijks in The Trusts Arena gehouden.

Landmark House

Auckland bestaat uit een verscheidenheid aan architectonische stijlen vanwege het vroege begin als nederzetting, het Victoriaanse tijdperk tot het hedendaagse tijdperk van de late 20e eeuw. De stad heeft wetgeving om het resterende erfgoed te beschermen, waarbij de belangrijkste wetgeving de Resource Management Act van 1991 is. In het kader van deze wetgeving is het Auckland Unitary Plan opgesteld, waarin wordt aangegeven hoe grond kan worden gebruikt of ontwikkeld. De belangrijke historische gebouwen in Auckland zijn onder meer het Dilworth-gebouw, de Auckland Ferry-terminal, het Guardian Trust Building, het Old Customs House, het Landmark House, het Auckland-stadhuis en het Britomart Transport Center. Veel van deze gebouwen bevinden zich op de hoofdweg van Queen Street.

De dubbele torens van het centrum van de Nationale Bank behoren tot de grootste gebouwen van Auckland

Auckland is het belangrijkste economische en financiële centrum van Nieuw-Zeeland. Het heeft een geavanceerde markteconomie met sterke punten op het gebied van financiën, handel en toerisme. De meeste grote internationale ondernemingen hebben een Auckland-kantoor; de duurste kantoorruimte is gelegen in de benedenstraat van Queen Street en het Viaduct Basin in de Auckland CBD, waar veel financiële en zakelijke diensten zijn gevestigd, die een groot deel van de CBD-economie uitmaken. De grootste commerciële en industriële gebieden van de regio Auckland zijn Auckland CBD en de westelijke delen van Manukau, die grotendeels aan de haven van Manukau en de monding van de Tamaki-rivier grenzen.

Auckland wordt door het Globalization and World Cities Research Network geclassificeerd als een Beta + wereldstad vanwege zijn belang in de handel, de kunst en het onderwijs.

Volgens de telling van 2013 zijn de primaire arbeidssectoren van inwoners van de Auckland professionele, wetenschappelijke en technische diensten (11,4%), industrie (9,9%), detailhandel (9,7%), gezondheidszorg en sociale bijstand (9,1%), en onderwijs en opleiding (8,3%). De detailhandel is de grootste werkgever in de gemeenten Henderson-Massey, Howick, Māngere-Omtāhuhu, Omtara-Papatoetoe, Manurewa en Papakura, en is de grootste werkgever in de wijk van Whau, terwijl de professionele, wetenschappelijke en technische diensten de grootste werkgever zijn in de overgebleven stedelijke gemeenten.

Het subnationale bbp van de regio Auckland werd in 2016 geschat op 93,5 miljard NZ, 37,2% van het nationale bbp van Nieuw-Zeeland. Het bbp per hoofd van de bevolking van Auckland werd geschat op 58.717 NZ$, het op twee na hoogste in het land na de regio's Taranaki en Wellington, en boven het nationale gemiddelde van 54.178 NZ$.

In 2014 werd het mediane persoonlijke inkomen (voor alle personen ouder dan 15 jaar, per jaar) in Auckland geschat op 41.860 NZ$, achter alleen Wellington.

Mening van Auckland CBD van de Noordkust. De skyline wordt gedomineerd door de Sky Tower.

Gehuurde woningen gebouwd in 1897 als woongebouwen en bijbehorende woningen voor John Endean

De huisvesting varieert aanzienlijk tussen sommige voorsteden met een staatshuisvesting in de lagere inkomenswijken, en de palatiale waterlopen, met name in gebieden dicht bij de haven van Waitematā. Traditioneel was de meest gewone verblijfplaats van Aucklanders een standalone woning op een 'kwart hectare' (1.000 m²). Het is echter al lang de regel dat dergelijke eigendommen worden onderverdeeld in "infill housing". De woningvoorraad van Auckland is de afgelopen decennia steeds gevarieerder geworden, met veel meer appartementen die sinds de jaren zeventig worden gebouwd - vooral sinds de jaren negentig in het CBD. Desondanks leeft de meerderheid van de Aucklanders in eengezinswoningen en zal dit naar verwachting blijven doen - zelfs al zal de toekomstige stedelijke groei grotendeels worden gestimuleerd.

De woningbouw van Auckland behoort tot de minst betaalbare ter wereld, gebaseerd op een vergelijking van de gemiddelde huizenprijzen met het gemiddelde inkomen van huishoudens en de huizenprijzen zijn de afgelopen decennia ruim boven het inflatiepercentage gegroeid. In december 2019 rapporteerde de kwantificeerbare waarde de gemiddelde huisprijs voor de Auckland-metro $1.047.000. Dit wordt vergeleken met $747.000 in de metro van Wellington, $604.000 in Hamilton, $508.000 in Christchurch en $207.000 in het district Buller (het gebied met de laagste gemiddelde huisprijs in Nieuw-Zeeland). Er is een groot publiek debat gaande over de vraag waarom de woningen van Auckland zo duur zijn, waarbij vaak wordt verwezen naar een gebrek aan grondvoorziening, de gemakkelijke beschikbaarheid van krediet voor woninginvesteringen en de hoge levensstandaard van Auckland.

In sommige gebieden zijn de Victoriaanse villa's afgebroken om plaats te maken voor herontwikkeling. De sloop van de oudere huizen wordt bestreden door de bescherming van het erfgoed van oudere stadsdelen te verbeteren. Auckland wordt omschreven als "het meest uitgebreide assortiment getimberde woningen met zijn klassieke details en mallen in de wereld", waarvan er veel in Victoriaans-Edwardiaanse stijl zijn ondergebracht.

Huishoudelijke crisis

In de aanloop naar 2010 begon in Auckland een woningcrisis, waarbij de markt de vraag naar betaalbare woningen niet kon ondersteunen. Volgens de huisvestingswet en de wet op speciale huisvestingsgebieden van 2013 moest ten minste 10 procent van de nieuwe gebouwen in bepaalde woongebieden worden gesubsidieerd om ze betaalbaar te maken voor kopers die een inkomen hadden dat vergelijkbaar was met het nationale gemiddelde. In een nieuwe afdeling bij Hobsonville Point, werd 20% van de nieuwe huizen gereduceerd tot minder dan $550.000. Een deel van de vraag naar nieuwe woningen werd op dit moment toegeschreven aan de 43.000 mensen die tussen juni 2014 en juni 2015 naar Auckland verhuisden.

Lokaal

ingang van Auckland Town Hall op Queen Street

De Auckland-raad is de plaatselijke instantie die bevoegd is voor de stad Auckland, de omliggende plattelandsgebieden, het parkland en de eilanden van de Hauraki-Golf.

Van 1989 tot 2010 werd Auckland bestuurd door verscheidene gemeenten en districtsraden, onder regionaal toezicht van de regionale raad van Auckland. Eind jaren 2000 waren de centrale regering van Nieuw-Zeeland en delen van de maatschappij van Auckland van mening dat dit grote aantal raden en het ontbreken van een sterke regionale regering (met slechts beperkte bevoegdheden voor de regionale raad van de regio Auckland) de vooruitgang van Auckland in de weg stonden.

In 2007 is een Koninklijke Commissie voor de governance van de scheepvaart opgericht en in 2009 heeft zij een eengemaakte lokale bestuursstructuur voor Oostenrijk aanbevolen door de raden samen te voegen. De regering kondigde vervolgens aan dat er een "superstad" zou worden opgericht met één burgemeester tegen de tijd van de lokale parlementsverkiezingen in Nieuw-Zeeland in 2010.

In oktober 2010 werd de burgemeester van Manukau City, Len Brown, gekozen tot burgemeester van de samengevoegde Auckland Raad. In oktober 2013 werd hij herkozen voor een tweede termijn. Brown heeft zich niet kandidaat gesteld voor herverkiezing in de burgemeesterverkiezing van 2016 en is in oktober 2016 opgevolgd door succesvolle kandidaat Phil Goff. Twintig leden vormen de rest van het bestuursorgaan van de Raad van Auckland, dat gekozen is uit dertien kiesdistricten.

Nationaal

Oude regeringskamer, voormalig ingezetene van de gouverneur

Tussen 1842 en 1865 was Auckland de hoofdstad van Nieuw-Zeeland. Het Parlement heeft vergaderd in het oude regeringsgebouw van de universiteit van Auckland op de campus van de stad. De hoofdstad werd in 1865 verplaatst naar de meer centraal gelegen Wellington.

Auckland is vanwege zijn grote bevolking vertegenwoordigd door 22 algemene kiezers en drie Māori-kiezers, die elk één lid terugsturen naar het New Zealand House of Representatives. De regerende Arbeiderspartij heeft acht algemene kiezers en alle drie de electoraten van Māori. de opposante nationale partij beschikt over dertien algemene kiezers; en ACT heeft de overblijvende kiezers (Epsom).

Andere

De administratieve bureaus van de regering van de Pitcairneilanden bevinden zich in Auckland.

Het gebouw van de kloktoren van de Universiteit van Auckland is een historische plaats van categorie I, die in 1926 werd voltooid

Primair en secundair

Het stedelijk gebied Auckland heeft vanaf februari 2012 340 basisscholen, 80 middelbare scholen en 29 samengestelde (basis- en middelbare) scholen, die bijna een kwart miljoen leerlingen voorzien. De meeste zijn staatsscholen, maar 63 scholen zijn staatsgeïntegreerd en 39 zijn privé.

In de stad wonen enkele van de grootste scholen in Nieuw-Zeeland, waaronder de Mt Albert Grammar School, de op één na grootste school in Nieuw-Zeeland met een studentenpopulatie van 3035, en het Rangitoto College in de regio East Coast Bays, de grootste school in Nieuw-Zeeland met 3307 studenten sinds maart 2020.

Tertiair

Auckland heeft een aantal belangrijke onderwijsinstellingen, waaronder enkele van de grootste universiteiten in het land. Auckland is een belangrijk centrum voor het leren van vreemde talen in het buitenland, met een groot aantal buitenlandse studenten (met name Oost-Aziaten) die al maanden of jaren naar de stad komen om Engels te leren of aan universiteiten te studeren - hoewel het aantal studenten in heel Nieuw-Zeeland sinds hun piek in 2003 aanzienlijk is gedaald. Sinds 2007 zijn er ongeveer 50 scholen en instituten die door de New Zealand Qualifications Authority (NZQA) zijn gecertificeerd en die Engels onderwijs geven in het gebied rond Auckland.

Een van de belangrijkste tertiaire onderwijsinstellingen is de Universiteit van Auckland, de Universiteit van Auckland van Technologie, de Universiteit van Massey, het Instituut voor Technologie van de Manukau en Unitec Nieuw Zeeland.

De spoorlijnen bedienen de westelijke, zuidelijke en oostelijke delen van de stad van het Vervoerscentrum van Britomart.

Het netwerk van de State Highway verbindt de verschillende delen van Auckland, waarbij State Highway 1 de belangrijkste noord-zuidverkeersweg is door de stad (met inbegrip van de noordelijke en zuidelijke autowegen) en de hoofdverbinding met de aangrenzende regio's Northland en Waikato. De Noordelijke Busway loopt langs een deel van de noordelijke snelweg op de Noordkust. Andere staatssnelwegen in Auckland zijn State Highway 16 (de Noordwestelijke snelweg), State Highway 18 (de Upper Harbor Motorway) en State Highway 20 (de zuidwestelijke snelweg). State Highway 22 is een landelijke arteriële non-autoway die Pukekohe verbindt met de Zuidelijke Motorway in Drury.

Luchtvaartweergave van de Auckland Harbour Bridge

De Auckland Harbour Bridge, die in 1959 werd geopend, is de belangrijkste verbinding tussen de Noordkust en de rest van de regio Auckland. De brug biedt acht rijstroken voor het verkeer van voertuigen en heeft een beweegbare mediaanbarrière voor baanflexibiliteit, maar biedt geen toegang voor spoorwegen, voetgangers of fietsers. De Junctie van de centrale autoweg, ook wel "Spaghetti Junction" genoemd, is het kruispunt tussen de twee grote autosnelwegen van Auckland (rijksweg 1 en rijksweg 16).

Twee van de langste arteriële wegen in de regio Auckland zijn Great North Road en Great South Road - de belangrijkste verbindingen in die richtingen vóór de aanleg van het wegennet van de staat. Talrijke arteriële wegen bieden ook regionale en subregionale connectiviteit, waarbij veel van deze wegen (met name op het eiland) voorheen werden gebruikt om het vroegere tramnetwerk van Auckland te exploiteren.

Auckland heeft vier spoorlijnen (Western, Onehunga, Eastern and Southern). Deze lijnen zijn bestemd voor de westelijke, zuidelijke en oostelijke delen van Auckland van het Britomart Transport Center in het centrum van Auckland, het eindstation voor alle lijnen, waar ook verbindingen beschikbaar zijn voor veerdiensten en busdiensten. Eind 2015 werd begonnen met werkzaamheden om de route flexibeler te maken en Britomart via een ondergrondse spoorwegtunnel, het project van de stadsspoorverbinding, meer rechtstreeks te verbinden met de westelijke buitenwijken op de westelijke lijn. Er is ook een licht spoorwegnet gepland.

The Auckland CBD skyline and Harbour Bridge at sunset.

Reiswijzen

Een elektrische trein van het metro-spoorwegsysteem van Auckland.

Het veerbootvervoer is een gemeenschappelijk type openbaar vervoer voor sommige bestemmingen in de scheepvaart

Weg en spoorweg

Particuliere voertuigen zijn de belangrijkste vervoersvorm binnen Auckland, met ongeveer 7% van de reizen in de regio Auckland in 2006 per bus en 2% per trein en veerboot. Voor reizen naar het stadscentrum op piektijden is het gebruik van openbaar vervoer veel hoger, waarbij meer dan de helft van de reizen per bus, trein of veerboot wordt gemaakt. Auckland staat nog steeds vrij laag in het gebruik van het openbaar vervoer, met slechts 46 reizen per hoofd van de bevolking per jaar, terwijl Wellington bijna twee keer zo veel heeft op 91 en Sydney 114 reizen heeft. Deze sterke het laden nadruk resulteert in aanzienlijke verkeerscongestie tijdens piektijden.

Busdiensten in Auckland zijn meestal radiaal, met weinig routes over de stad. De diensten 's nachts (d.w.z. na middernacht) zijn beperkt, zelfs in het weekend. In de periode 2016-2018 is een belangrijke revisie van de busdiensten van Auckland doorgevoerd, waardoor het bereik van "frequent" busvervoer aanzienlijk is uitgebreid: degenen die gedurende de dag en de vroege avond ten minste om de 15 minuten werken, elke dag van de week. Auckland is via busdiensten van InterCity verbonden met andere steden.

De spoordiensten vinden plaats langs vier lijnen tussen het VBD en het westen, het zuiden en het zuidoosten van Auckland, waarbij treinen over langere afstand slechts een paar keer per week naar Wellington rijden. Na de opening van het Vervoerscentrum van Britomart in 2003 deden zich grote investeringen in het spoorwegnet van Auckland voor, met inbegrip van de modernisering van stations, de vernieuwing van het rollend materieel en de verbetering van de infrastructuur. De verbetering van de spoorwegen omvat de elektrificatie van het spoorwegnet van Auckland, waarbij elektrische treinen worden gebouwd door Construcciones y Auxiliar de Ferrocarriles, die in april 2014 van start gaan. In het Auckland-plan van 2012 zijn een aantal projecten opgenomen die de uitbreiding van het spoorwegnet van Auckland moeten bevorderen, zoals de spoorverbinding met het stadsspoor, de lijn Auckland, de lijn Avondale-Southdown en de spoorweg naar de Noordkust.

Andere modi

De havens van Auckland zijn de op één na grootste van het land, achter de haven van Tauranga, en een groot deel van zowel de binnenvaart als de uitgaande handel in Nieuw-Zeeland reist door hen, meestal via de faciliteiten ten noordoosten van Auckland CBD. Goederen komen gewoonlijk aan of worden vanuit de haven over de weg vervoerd, hoewel de havenfaciliteiten ook toegang tot het spoor hebben. Auckland is een belangrijk stoppunt voor cruiseschepen, waarbij de schepen meestal in Princes Wharf liggen. Auckland CBD is per veerboot verbonden met kustgebieden, de Noordkust en de perifere eilanden.

De internationale terminal op de internationale luchthaven van Auckland

Lucht

Auckland heeft verschillende kleine regionale luchthavens en de luchthaven van Auckland, de drukste van het land. De luchthaven van Auckland, de grootste van Nieuw-Zeeland, ligt in de zuidelijke voorstad Mānge aan de kust van de haven van Manukau. Er zijn frequente diensten naar Australië en naar andere bestemmingen in Nieuw-Zeeland. Er zijn ook rechtstreekse verbindingen met veel locaties in het zuidelijke deel van de Stille Oceaan, evenals met de Verenigde Staten, China, Azië, Vancouver, Londen, Santiago en Buenos Aires. Op het gebied van internationale vluchten is Auckland de op één na beste verbonden stad in Oceanië.

Beleid

Onderzoek aan de Universiteit van Griffith heeft uitgewezen dat Auckland van de jaren vijftig tot de jaren tachtig een aantal van de meest pro-automobielvervoersbeleidsvormen ter wereld heeft gevoerd. Nu het openbaar vervoer in de tweede helft van de 20e eeuw sterk terugloopt (een trend die in de meeste westerse landen, zoals de VS, weerspiegeld wordt) en de uitgaven voor wegen en auto's stijgen, heeft Nieuw-Zeeland (en met name Auckland) nu het op één na hoogste percentage van het autobezit ter wereld, met ongeveer 578 voertuigen per 1000 mensen. Auckland wordt ook wel een zeer voetganger- en fietsvriendelijke stad genoemd, maar er wordt wel een aantal pogingen gedaan om dit te veranderen, waarbij Auckland een belangrijke deelnemer is aan het initiatief "Stedelijke Cycleways" van de regering, en het project "SkyPath" voor een wandeling en cycleway op de Auckland Harbour Bridge, die de steun van de Raad en de toestemming voor de planning hebben gekregen.

Elektriciteit

404 MW gecombineerde turbine van de centrale van Otahuhu, ook bekend als Otahuhu B

Voor het grootste deel van de 20e eeuw waren de distributie en detailhandel in elektriciteit in Auckland de verantwoordelijkheid van drie elektrische energieborden (EPB's): Waitemata, Auckland en Franklin. Bij de goedkeuring van de Energy Companies Act 1992 werden alle drie EPB's gecorporeerd in Power New Zealand, Mercury Energy en Counties Power. De hervormingen in de elektriciteitssector van 1998 verplichtten de elektriciteitsbedrijven om hun lijnen te splitsen, hun leveringsactiviteiten te splitsen en een van hen af te zetten. Bijgevolg hebben Power New Zealand en County Power companies hun retailactiviteiten verkocht en hun distributieactiviteiten behouden; De macht Nieuw Zeeland werd later anders genoemd Verenigde Netwerken. Kwik Energy is opgesplitst in twee ondernemingen, Mercury Energy (detailhandel) en Vector (distributie), waarbij Mercury Energy werd verkocht aan Mighty River Power (die in 2016 werd omgedoopt tot Mercury Energy). Vector verwierf de distributie van de Waitemata van de Verenigde Netwerken in 2002.

Vector is momenteel eigenaar en exploitant van het grootste deel van het distributienetwerk in het stadsgebied Auckland, met provincies die het netwerk ten zuiden van het centrale Papakura bezitten en exploiteren. De stad wordt van het nationale netwerk van Transpower bevoorraad door dertien onderstations in de stad. Er zijn geen grote elektriciteitscentrales in de stad of ten noorden van Auckland, dus bijna alle elektriciteit voor Auckland en Northland moet worden geleverd vanuit centrales in het zuiden, voornamelijk uit Huntly Power Station en de waterkrachtcentrales van de Waikato-rivier. De stad had twee met aardgas gestookte centrales (de 380 MW Otahuhu B en de 175 MW Southdown), maar beide zijn in 2015 stilgelegd.

In Auckland is er een groot stroomtekort geweest. De energiecrisis van Auckland van vijf weken in 1998 brak een groot deel van het CBD uit na een trapsgewijze storing op vier ondergrondse kabels in het subtransmissienetwerk van Mercury Energy. De Auckland Blackout uit 2006 onderbrak de levering aan het CBD en vele binnensteden na een grondkabelbundel bij het onderstation Otahuhu van Transpower en brak de lijnen die de binnenstad leverden kort om.

In 2009 werd een groot deel van de noordelijke en westelijke buitenwijken, evenals heel Northland, geconfronteerd met een black-out toen een vorkheftruck per ongeluk in contact kwam met de 220 kV-lijn van Ōtāhuhu tot Henderson, de enige hoofdlijn die de regio bedient. Transpower besteedde begin jaren 2010 $1,25 mrd aan het versterken van de levering aan en over Auckland, inclusief een 400 kV-kabel voor de transmissie van de Waikato-rivier naar het substation Brownhill (aanvankelijk werkend op 220 kV) en 220 kV ondergrondse kabels tussen Brownhill en Pakuranga, en Pakuranga en Albany via het CBD. Deze verminderden de afhankelijkheid van de regio Auckland van het onderstation van Otahuhu en de afhankelijkheid van Noord- en West-Auckland van de lijn Ōtāhuhu tot Henderson.

Aardgas

Auckland was een van de oorspronkelijke negen steden in Nieuw-Zeeland die met aardgas werden bevoorraad toen het gasveld Kapuni in 1970 in productie kwam en een 340 km lange hogedrukpijpleiding van het veld in Taranaki naar de stad werd voltooid. Auckland werd in 1982 verbonden met het Maui-gasveld na de voltooiing van een hogedrukpijpleiding van de Maui-gasleiding nabij Huntly via de stad Whangarei in Northland.

De hogedruktransmissiepijpleidingen die de stad bedienen, zijn nu eigendom van First Gas, die door Vector worden geëxploiteerd en die de middelhoge en lagedrukdistributiepijpleidingen in de stad bezitten.

Het civiele theater

Aotea Square en Town Hall

Auckland War Memorial Museum

Queen Street, Auckland CBD

Het toerisme in Auckland levert sterke inkomsten op voor de economie van Nieuw-Zeeland. De toeristische attracties en landmerken in Auckland omvatten:

Optrekposten en gebouwen

• Aotea Square - het belangrijkste vierkant in de CBD, naast Queen Street. Het is de site van demonstraties en kunstfestivals.
• Auckland Civic Theater - een internationaal belangrijk atmosferisch theater dat in 1929 is gebouwd. Het werd in 2000 gerenoveerd tot zijn oorspronkelijke staat.
• Auckland Harbour Bridge - een verbinding tussen centraal en noord-land, een iconisch symbool van Auckland.
• Het gemeentehuis van Auckland - met zijn concertzaal als een van de mooiste akoestiek ter wereld beschouwd, dient dit gebouw van 1911 zowel voor de raad als voor de amusementsfunctie.
• Auckland War Memorial Museum - een groot multi-expositie museum in het Auckland-domein, bekend om zijn indrukwekkende neoklassieke stijl, gebouwd in 1929.
• Aotea Centre - Auckland Civic Center - gebouw voltooid in 1989.
• Britomart Transport Center - het belangrijkste CBD-centrum voor openbaar vervoer in een historisch Edwardiaans gebouw.
• Eden Park - het primaire stadion van de stad en een groot aantal internationale rugbywedstrijden en cricketwedstrijden. Het was de finale van het wereldkampioenschap rugby van 1987 en 2011.
• Karangahape Road - gekend als "K" Road, een straat in het centrum van het bovendeel van Auckland met bars, clubs, kleinere winkels en een voormalig rood-lichtdistrict.
• Kelly Tarlton's Sea Life Aquarium - een aquarium en een Antarctische omgeving in de oostelijke voorstad van de Mission Bay, gebouwd in een set voormalige rioolwatertanks, waarin pinguïns, schildpadden, haaien, tropische vissen, stralen en andere zeewezens onder de aandacht worden gebracht.
• MOTAT - het Museum voor Vervoer en Technologie, bij Western Springs.
• Mt Smart Stadium - een stadion dat hoofdzakelijk wordt gebruikt voor rugbywedstrijden en voetbalwedstrijden, en ook concerten.
• Nieuw-Zeeland Maritiem Museum - biedt tentoonstellingen en verzamelingen met betrekking tot de maritieme geschiedenis van Nieuw-Zeeland op Hobson Wharf, grenzend aan Viaduct Harbour.
• Ponsonby - een voorstad en hoofdstraat ten westen van Centraal-Auckland, bekend als kunst, cafés, cultuur en historische dorpen.
• Queen Street - de belangrijkste verkeersweg van de CBD, die van Karangahape Road naar de haven loopt.
• Het end - amusementspark van de regenboog met meer dan 20 ritten en attracties, gevestigd in Manukau.
• De kathedraal van St Patrick - de kathedraal van Auckland. Een 19e-eeuws Gothisch gebouw dat van 2003 tot 2007 werd gerenoveerd voor renovatie en structurele steun.
• Sky Tower - de hoogste vrijstaande structuur op het zuidelijk halfrond, is 328 m lang en heeft uitstekende panoramische inzichten.
• Spark Arena - centrum voor evenementen in het centrum van Auckland in 2007. Met 12.000 mensen wordt het gebruikt voor sport- en concertevenementen.
• Viaduct Harbour - voorheen een industriële haven, het bekken werd in de jaren negentig opnieuw ontwikkeld als een jachthaven en woongebied. Het diende als basis voor de regattas van de Amerikaanse bekerij in 2000 en 2003.
• Western Springs Stadium - een natuurlijk amfitheater dat voornamelijk wordt gebruikt voor snelwegraces, rots- en popconcerten.

Kone van Maungawhau/Mount Eden, die de stad in kijkt

Natuurlijke landmerken

• Auckland Domain - gebouwd aan de touwring van de Pukekawa-vulkaan in 1843, is het domein het oudste en een van de grootste parken in de stad. Het ligt op het kruispunt van de buitenwijken van Parnell, Newmarket en Grafton en staat dicht bij het CBD en biedt een duidelijk beeld van de haven en van het eiland Rangitoto. Het Auckland War Memorial Museum bevindt zich op het hoogste punt van het park.
• Maungawhau / Mount Eden - een vulkanische kegel met een grijze krater. Het hoogste natuurlijke punt op de Auckland is dat het 360 graden van de stad weergeeft en dus een populair toeristisch perspectief is.
• Maungakiekie / One Tree Hill - een vulkanische kegel die de skyline van de zuidelijke binnensteden domineert. Het heeft geen boom meer op de top (na een politiek gemotiveerde aanval op de vorige boom), maar wordt bezet door een obelisk.
• Het eiland Rangitoto - een eiland dat de ingang van de haven van Waitematā bewaakt en een prominente plaats inneemt aan de oostelijke horizon. Het eiland werd ongeveer 600 jaar geleden gevormd door een vulkaanuitbarsting, waardoor het zowel de jongste als de grootste vulkaan op het gebied van de Auckland-vulkaan was. Het eiland bereikt een hoogte van 260 m, en biedt panoramische meningen over Auckland aan.
• Takarunga / Mount Victoria en Maungauika (Noord-hoofd) - nabijgelegen vulkanische kegels in Devonport, die beide de standpunten van de Waitematā Harbour en CBD weergeven. Beide heuvels werden verrijkt met artillerie en bunkers aan het einde van de 19e eeuw en werden tot de jaren vijftig gehandhaafd als kustverdedigers.
• Tiritiri Matangi Island - een eiland in de Hauraki Golf dat 30 km (19 mi) ten noordoosten van de Auckland CBD ligt. Het eiland is een open natuurreservaat dat wordt beheerd onder toezicht van het Ministerie van Instandhouding. Het wordt specifiek genoteerd voor zijn vogelleven, waaronder takahē, North Island Kōkako en kiwi.
• Waiheke Island - het op één na grootste eiland in de Hauraki-Golf, gelegen op 21,5 km (13,4 m) ten oosten van de Auckland CBD. Het is bekend om zijn stranden, bossen, wijngaarden en olijfgaarden.
• De Waitakere Ranges zijn een gebied met heuvels van ongeveer 25 km (16 mi) ten westen van het CBD. De heuvels lopen van noord naar zuid langs de westkust van het Noorden-eiland voor ongeveer 25 km (16 mi) en stijgen tot een piek van 474 meter (1.555 ft). Een aanzienlijk deel van de heuvels ligt in een regionaal park, dat talrijke loopbaansporen omvat. Kustkliffen stijgen tot 300 meter (980 ft), die periodiek worden opgesplitst in stranden; Tot de populaire stranden in het gebied behoren Piha, Muriwai, Te Henga (Bethells Beach) en Karekare.

Auckland Council onderhoudt betrekkingen met de volgende steden